Roma maçın başında yememek üzere kadrosunu kurduğu golü yiyince ciddi bir afallama yaşadı ve bir süre oyun kurgusu oluşturmakta zorlandı, oyuncuların sinirleri gerildi. Real Madrid'in kalın defansı ve topu çok olumlu kullanıp rakip yarısahada tutmayı başaran hücum hattı ile Roma ilk yarıda pek bir fark yaratamayacak gibi gözüküyordu. Ancak Totti'nin yaratılma aşamasında imzasını koyduğu pozisyonda Pizarro beklenmedik bir yerde bitip golü yapınca oyunun şekli de biraz değişti. Real Madrid rakibi uyutma taktiğinden biraz uzaklaştı ve oyun içinde pozitif atraksiyonlara girmeye başladı.
Zaten Roma da ilk yarının sonuna kadar pozisyon bulamadı ve maçın ilk devresi bu şekilde noktalandı. Totti'nin orta saha civarında topları toplaması ve iki yanından hızlı hücuma katılan Mancini ve Guily'i kullanarak tehlike yaratma prensibi malesef önde bitirici bir oyuncu daha bulunmayınca sekteye uğruyor. Öyle olunca da defansif açıdan hiçbiri çok güçlü olmayan De Rossi, Pizzaro ve Perrotta'dan birini daha kesmek zorunda kalıyor Spalletti ve takımın dengesi epey bozuluyor. Buna çözümolarak Perrotta sanki bir hücuma yönelik orta saha gibi sürekli ceza sahası civarında bitiyordu ancak o da dün gece ortalıkta gözükmedi.
Söylemek üzücü ama Real Madrid çok daha güçlü şu anda Roma'dan. Spalletti'nin prensibi tuttu ve ikinci yarının başlarında Roma Totti-Mancini işbirliğiyle golü buldu ancak kadro çok yetersiz. Mesela Roma sağ açıkta Guily'i kullanmak zorunda ve Mancini ile onun alternatifleri Taddei'den ibaret. Real'in çok fazla kullanmadığı Robben Roma'da olsa nasıl bir etki olurdu çok merak ediyorum, yetenek düşmanı Guily'nin yerine. Zaten maçın son yarım saati tamamen Roma yarı sahasında geçti. En iyi yanı defans kurgusu olan Roma bir de aksayan Panucci'yi değiştirince Real'i bir nebze kilitledi ama yine de iki net pozisyon buldu Real, güç farkından sebeple.
2-1 iyi skor değil tabi ama güç farkı iki takım arasında oluşacak diğer parametrelerin hepsinden daha etkili olduğ için Roma'nın deplasmandan turla dönmesinin çok zor olduğunu söylemek çok da zor değil.
İkinci maça bir türlü dahil olamadım, ama İnter'in gücünün aslında biraz da suni olduğunun kanıtı gibiydi. Hesapta olmayan ve bence haksız -ikinci sarı kısmından bahsediyorum- kırmızı kartı bir kenara koyarsak İnter her zamanki orta sahası kalabalık ve güçlü kurgulu takımlara karşı zorlanma geleneğini sürdürdü ve neredeyse pozisyon bile bulamadı, tıpkı Fenerbahçe'ye karşı olduğu gibi. Bu anlamda onlar için Liverpool en zor eşleşmeydi diyebiliyorum şu an. Yine de on kişiyle avantajlı bir skor almaları imkansız değildi, Kuyt'un golüne kadarki görüntüye bakarsak. Yan yorumlar, Vieira sakatlıktan kurtulamamış gibiydi ama kurtulsa bile eski Vieira asla olamayacak. Forvet hattında İbrahimovic çok etkisizdi. Chivu muhakkak stoper oynatılmalı sol bekten ziyade. Bu turu da büyük bir sürpriz olmadığı takdirde Liverpool geçer artık.
Bugüne gelince, Fenerbahçe-Sevilla eşleşmesi hakkında daha önce yazdık, rakibin en tehlikeli hücum hattı olan kanatlarına özel bir önlem göremedim, hayırlısı olsun. Özellikle Boral'ın yerine Gökçek bekliyordum.
Söylentiler olsa da bir süredir oynamayan Rosicky ve van Persie dışında Arsenal tam kadro, Almunia belki oynamaz ama onun da yedeği sağlam. Milan'da üçüncü kaleci Fiori'nin oynama ihtimali var deniyor ancak ona da inanmıyorum. Bu maç birbirine zıt Arsenal futbolu ve Milan futbolunun karşılaşması açısından güzel olacak. Özellikle ilk maç için bu geçerli zira Arsenal kazanamadığı takdirde Milano'dan turu çıkaramaz gibi. Milan son zamanlarda çok formda ve orta sahada bence bariz bir üstünlükleri var hem fiziksel hem de teknik açıdan, ama Arsenal'in ikiyle çarpılmış hızı karşısında nasıl bir reaksiyon verebileceklerini tahmin edemiyorum. Çok güzel bir alan savunması örneği görebiliriz Ancelotti'nin klasikleri arasından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder