Orkun yazısında "Çoğunluğun motivasyonu iki takımın arasındaki geçmişten gelen rekabet tabii ki ama bence bir diğer özellikleri de şu an NBA'in en iyi iki takımı olmaları" demişti. Playoff'un başından beri Stern'ün isteği üzerine itilecekleri söylenen iki takım için yerinde ve haklı bir değerlendirme. Çok kısa önceki turlara bakalım.
Lakers ilk turda Nuggets'ı geçerken hiç zorlanmadı. Bunda Nuggets'ın bu noktaların takımı olmaktan çok uzak olduğunu bağıra bağıra belli etmesinin de payı vardı. Kobe'nin üzerine Kenyon'u vermek adamın hem psikolojik, hem fizyolojik olarak azmasına sebep oldu. Iverson geldiğinde de neler umarak uzun uzadıya yazı yazmıştım tüm iyi niyetlerimle ama o da kesmiş ümidi, ayrı bir alemdeydi. Jazz serisinde beklenmeyen bir şey olmadı ve Lakers skor olarak çekişmeli, oyun olarak rahat bir seri yaşadı.
Çok zor iki seri oynayan ve veteranlıktan da çıkmış huzurevine dönmüş kadrosu epey yorulan Spurs ilk maçta iki maçlık barutunu atıp deplasmanda bir tane çalıp seriyi çözmek istedi. Enerjileri iki buçuk çeyrek dayanınca pek şansları kalmamıştı ama Popovich son şansını yine de kullanmak istedi, zaten kısıtlı olan kadrosunda oynamalar yaparak. Bu Lakers'ı şaşırtmak veya bozmaktan ziyade açtı, Kobe zaten harika giden playoff performansını bu seriyi domine ederek taçlandırdı ve takımını finale itti. Gasol hafif inişteki eğrisine rağmen her zaman sahanın bir ya da iki tarafında olumlu katkı verdi, Odom özellikle Jazz serisinde can simidi gibiydi, P-Jax benchi virtüöz gibi kullandı. Seriyi neticelendiren beşinci maçta Spurs'e karşı 17 sayılık farkı eritmenin ilk evresini Farmar-Vujacic-Walton-Radmanovic-Turiaf beşine güvenerek yapması takdire şayan. Zaten bu takımın buralara gelmesinde önce koçun, sonra Kobe'nin bu gruba olan güveni büyük pay sahibi.
Celtics'in başına gelen belki de en iyi şey -ki bunu bugüne kadar çok duyduk, takım şampiyonluğa ulaşırsa çok da duyacağız- sezon içinde korkulu rüyalar gördüren zorlu playoff fikstürü oldu. Evet, Doğu zayıf bir konferans, yine de alt sıralardaki başarıya aç, genç ve atletik Hawks ile Sixers'ın tepedeki iki veteran takıma ne kadar sorun çıkardığını gördük. Ben bu duruma sürpriz diyemiyorum şu an -sorun çıkarma kısmına tabii-. Hawks'ın beklentilerin üzerindeki direnci Celtics'i kendine getirdi, ligin en güçlü beş takımını say deseniz muhakkak ismini zikredeceğim Cavs yedi maçta iyice playoff atmosferine soktu. Bu serinin asıl kilidi Lebron üzerindeki savunmanın tutmasıyla kralın bir türlü damgasını vuramaması, son maçta ise Pierce'ın doğrularla dolu epik performansıyla takımın içten içe aranılan go-to-guy'ı olarak ortaya çıkmasıydı.
Doğu finali başladığında Boston halkı ilk Hawks maçı sanki yıllar önce oynanmış gibi hissetse de, takım hücumu sürükleyecek bir lidere ve savunmada normal sezonda bıraktığı karakterine sahipti. Pistons serisi de deplasman fobisini erteledi. Sheed'in oyunu ne kadar KG ile alâkalıdır bilemiyorum ancak Celtics ilk iki seriyi daha düşük tansiyonda oynasaydı şu an finalde olamazdı diye düşünüyorum.
Gelelim asrın derbisine. Yine kısa diyeceğim uzun olacak blog sonuçta. Orkun gibi madde madde gideyim:
- Kobe'nin Ray Allen'ı tutacağı söyleniyor. En önemli özelliği topsuz oyundaki hareketliliği olan ve savunmacısını sürekli kendisini kovalamaya ve perdelerden kurtulmaya zorlayan Ray'in yerine daha efektif bir hücum silahı olmasına rağmen savunmacısını maç genelinde daha az yıpratan Pierce'ı savunması daha doğru olurdu. Bu durumda Radmanovic'in kağnı hızında olmasının ve Ray'in son seride kendisini bulmasının da payı vardır elbet. Cavs bu durumu sürekli perde üstü sıkıştırmalarla çözmüştü ama Phil Jackson bu tip önlemleri sevmez. Maç içi rotasyonda Vujacic'in normalden ço süre almasını ve Ray'e sarmasını bekliyorum. Celtics'in maça hızlı girmesini sağlayacak bir faktör olması, özellikle iç sahaya yansıyacaktır.
- KG en iyi uzun olarak göze çarpsa da Lakers'ın pota altı rotasyonu daha etkili. Bunda kenardan giren Turiaf'ın farklı bir soluk olması önemli. Kobe'nin normal oyununu oynar ancak serinin tamamını domine edemez ligin en iyi arka alan savunmasına karşı. Bu durumda Odom ve Gasol'ün istikrarlı katkı vermesi çok mühim. Bu da mümkün çünkü KG Gasol'ü tutsa Odom diğer uzunları penetrede yer -KG de çok iyi bir penetre savunmacısı değil aslında-, Odom'u tutsa Gasol yüzünü dönmeden bile sayı bulur birebirde. Odom yine kritik özel vasıfları sebebiyle.
- Bench denince oyuncu kalitesi değil, katkı önemli haliyle. Lakers da hangi maç ne duruma gelirse gelsin kenardaki oyuncuların güvenini sarsmayarak, sürelerini kısmayarak buralara geldi ve yine bench katkısı Lakers tarafında. Finalden önceki ara Celtics'in imdadına yetişti zira yorgunluk faktör olmaktan çıkacak, big three en azından ikişer ikişer sahada kalarak devre ortalarında yenecek darbeyi en aza indirebilir.
- Bu durum biraz göreceli ama mental boyuta gelince Celtics'in seriyi çok daha fazla istediğini düşünüyorum. KG, Ray ve Pierce yüzük için her şeyi yapmaya hazırlar elbet, bunların yanına PJ'i de ekleyin. Kobe MVP sezonunu yüzükle süsleyerek adındaki bütün şüpheleri temizlemek, Jackson 10. şampiyonlukla zirveye kurulmak istiyor ama Lakers'da daha fazla önemli parça yüzüğün öneminden yeteri kadar haberdar değil bence. Gasol için bu yüzük ne ifade eder, Garnett için ne? Celtics'in daha aç olacağını ve bu durumun da en çok ribaundlara yansıyacağını düşünüyorum, Celtics halihazırda Lakers'a en büyük üstünlüğünü ribaundlarda sağlıyor, ribaundların önemi de playofflarda malum. Geyik madde ama madde işte.
- Lakers hiç geri düşmedi playofflarda, hissettirmese de Celtics de öyle. İlk maçın önemini katlayan bir istatistik.
- Seri tahminim 4-2 Celtics ama Lakers ilk iki maçtan birini çalar, içerde de bir maç verirse sırtını duvara dayayıp seriyi altıda bitirebilir. Çok zevkli bir seri bizleri bekliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder