18 Ekim 2008

RIP Alexei (1989-2008)


Alexei Cherepanov.

Şimdi Rusya dediğinde aklına Petersburg'un dilberleri, Kremlin'ler falan geliyor ya geçeceksin onları. Bizimkiler zamanında dudak büküp, eyvallah dememiş boşuna Altaylar'a. İşte oralarda, Çin'e Moğolistan'a falan komşu, arka sıralarda doğarak başlıyorsun hayata. Doğu Rusya'da fabrikalar arasında geçecek bir hayat için fazla yetenekli Cherepanov. 17 yaşında, NHL yıldızı diğer Ruslar'ın o yaşlarda atamadığı kadar gol atıp, 17 golle Rus Ligi'nin çaylak rekorunu kıracak kadar. O çaylak sezonun hemen sonunda, ta ki bir sabah kalktığında Altaylar'ı değil, Central Park'ı görmeye başlayacağı New York Rangers'a draft olacak kadar.

89'lu bir Orta Asya çocuğu için işler bundan fazla iyi gidebilir miydi, sanmıyorum. Rangers önümüzdeki sezon için kontratını hazırlamıştı onun için. Orta Asya falan diyorum da "local hero" olduğun bir takımda sopa sallıyorsun sonuçta, sporcu hayatı, hem de seneye New York'tasın, sözler verilmiş, kafan rahat. Muhtemelen ev bakmaya falan gidilmişti. Belki kız arkadaşı da vardı, beraber gitmişlerdi. Üstelik şimdiki takımında sezon başında Jaromir Jagr’ı transfer ediyor, -bilen bilir, hokeyin gelmiş geçmiş en iyi bir kaç oyuncusundan biridir-, adam kariyerinin sonlarını senle geçiriyor. Yetenekleri geç, böyle efsane olmuş kült bir herif, sana mentörlük yapıyor....

Moskova.

Deplasman.

3., yani son periyotta kenara geliyor Jaromir ve Alexei. Konuşuyorlar benchte. Belki maç hakkında, belki de Jagr bir püf noktası, bir numara anlatıyor genç adama. Belki de NHL'deki son 3 sezonunu geçirdiği New York'u anlatıyor, nerede yediğini, nerede içtiğini, takıldığı kulüpleri.. Sessizlik. 19 yaşındaki Alexei yere yığılıyor. Hayatını değiştirecek voleyi vurmak üzere olan genç adama izin vermiyor hayat, çalıyor son düdüğü. Ne dördüncü hakem var ne de elektronik tabelası, oracıkta ölüyor Alexei.

Kardiyobilmemne. Bildiğin kalp işte. Tam teşhis konamamış. Besbelli, kalp daha fazla dayanmıyor bu kadar yolunda giden bir hayata.

..

...kenara geliyor Jaromir ve Alexei. Konuşuyorlar benchte. Sessizlik. 19 yaşındaki Alexei yere yığılıyor...

Ölen birisi var ortada, trajedi var, bozuk para gibi yuvarlanıp giden hayalleri var. Ve o bozuk paranın bir de tura yüzü var. Jagr'ı düşünün o anda. Yaptığın sporun yaşayan efsanesisin. Kariyerinin de sonlarındasın, onca geçen senede bir sürü şey görmüşsün, tecrübe etmişsin. Kendi geçtiği yollardan geçmeye hazırlanan bu çocuğa öğretmek istediği şeyler var, belki kariyeri boyunca başına bela olan kumar problemini bu çocuğun da yaşamasını istemiyorsun, o çocuk da muhtemelen ağzının içine bakıyor Jaromir'in. Belki de idolü. Dünyada kaç insanın idolü ona mentörlük, ağabeylik yapar, nedir bunun gerçekleşme ihtimali?

Jagr, sadece, kumarı fazlaca seven, ayyaş bir Çek hokey starı değil. Soğuk savaş sırasında ülkesinin politik olarak liberalleşme çabalarının simgesi olan Prag Baharı döneminin ve akabinde bundan rahatsız olan Varşova Paktı ülkeleri tarafından Çekoslavakya’nın istilası sırasında hapiste ölen büyükbabasının anısına, olayların gerçekleştiği 68 yılını, kariyeri boyunca forma numarası yapan, belli bir dünya görüşü olan bir adam. NY Rangers’ın yardımcı koçu, birkaç ay önce Alexei’in ne durumda olduğunu görmek için Rusya’ya gelip, ikiliyle yemek yediğinde, Jagr’ın Alexei’in performansından ve potansiyelinden dolayı ne kadar heyecanlı olduğunu da söylüyor.

Belki de kendini gördüğü o çocuk, Alexei, yıkılıyor yanında, konuşurlarken. Ne hisseder bir insan bu durumda, nasıl bir tepki verebilir, kestiremiyorum. Ya da şu an ne durumdadır? Düşünüyor mudur en son ne konuştuklarını, pişman mıdır eğer çocuğa ne kadar yetenekli olduğunu söylemediyse hiç ya da o ana geri dönse son tavsiyesi ne olurdu Alexei'e diye düşünüyor mudur gece yatarken aklına geldiğinde. Videosunu buluyorum, bakıyorum ne yapıyor diye. Muhtemelen şok olmuş, tepki veremiyor, ne müdahele edebiliyor yerde yatan öğrencisine, ne de taşıyabiliyor çocuğu. Çıkıyor kareden..

..

Henüz 2 senedir profesyonel olmasına rağmen, Omsk'ta kahraman haline gelmiş olan Alexei Cherepanov'un bu kısa metrajlı hikayesi ve hayalleri ise, binlerce taraftarın/hayranının/insanın katıldığı bir cenaze töreniyle sona eriyor.

Not: Buz hokeyi uleması değilim, öyle de davranma niyetinde değilim. Ortalama diyelim, öyle bitirelim. 90'ların sonunun Red Wings'i ve büyük kaptanı Yzerman'dır benim için hokey. Kendisine selamlarımı gönderiyorum buradan.

Not 2: Yine o kadrodan, dünyanın en iyi orta oyuncularından, efsane pasör Igor Larionov da, Alexei'in ölümüne en sert tepkilerden birini göstermiş, salonda ambulans olmaması nedeniyle. Kendisi, NHL'e rakip olmaya başlayan Doğu Avrupa takımları arasında oynanan KHL liginin kurucularındanmış. Hall of Fame olacak haberi de aldım, ona da tebrikler.




Hiç yorum yok: